เครื่องบรรจุกาแฟดริปแทนซาเนียสำหรับกาแฟคิลิมันจาโร, เป็นต้น, เมืองต่างๆ: อารูชา, ฉันเสียใจ, บากาโมโย, ผิดกฎหมาย, บูโคบา, เชค เชค, หยิบ, ดาร์เอสซาลาม, โดโดมา, เกอิต้า, มาเร็ว, ไอรินกา, ฤดูใบไม้ผลิ, คาฮามะ, ถั่ว, คาซูลู, แย่, คิบอนโด, กิดิก้า, โจมตี, กิลินโดนี, กิโลกรัม, คิลวา คิวินเย, ตลาดคิลวา, รอง, กิโตดี, ผลไม้, โคอานิ, ฯลฯ. เครื่องบรรจุผงกาแฟแบบกรอง, เติมไนโตรเจนเพื่อรักษาความสด!
ประวัติศาสตร์กาแฟระบุว่ากาแฟได้รับการแนะนำให้รู้จักกับแทนซาเนียจากเอธิโอเปียในศตวรรษที่ 16. ชาวฮายานำมา “กาแฟบีช” หรือ “ดื่มซะ” ไปยังประเทศแทนซาเนีย, ซึ่งน่าจะเป็นพันธุ์โรบัสต้า, และกาแฟก็เป็นส่วนสำคัญของวัฒนธรรมท้องถิ่นนับตั้งแต่นั้นเป็นต้นมา. นำผลกาแฟสุกมาต้ม, รมควันและคั่วเป็นเวลาหลายวัน, แล้วเคี้ยวแทนการชงเหมือนกาแฟ.
กาแฟกลายเป็นพืชเศรษฐกิจในประเทศแทนซาเนียในช่วงยุคอาณานิคมของเยอรมันเป็นครั้งแรก. ใน 1911, รัฐบาลอาณานิคมสั่งให้ปลูกต้นกาแฟอาราบิก้าในภูมิภาคบูโคบา, แต่วิธีการปลูกแตกต่างจากประเพณีดั้งเดิมของชาวฮายา, ชาวฮายาจึงไม่เต็มใจที่จะแทนที่พืชอาหารด้วยต้นกาแฟ. อย่างไรก็ตามเรื่องนี้, การผลิตกาแฟในพื้นที่มีเพิ่มมากขึ้น. พื้นที่อื่นๆ ในประเทศไม่ค่อยคุ้นเคยกับการปลูกกาแฟจึงมีการต่อต้านน้อยลง. ชนเผ่า Chagga ที่อาศัยอยู่รอบๆ ภูเขาคิลิมันจาโรเปลี่ยนพืชผลทั้งหมดเป็นกาแฟ หลังจากที่ชาวเยอรมันสั่งห้ามการค้าทาส.
หลังสงครามโลกครั้งที่ 1, การจัดการพื้นที่ถูกโอนไปยังอังกฤษ. พวกเขาปลูกมากกว่า 10 ล้านต้นกาแฟในบูโคบา, แต่ยังปะทะกับชาวฮายาด้วย, มักส่งผลให้พืชถอนรากถอนโคน. ผลที่ตามมา, อุตสาหกรรมกาแฟไม่ได้พัฒนาอย่างมีนัยสำคัญเมื่อเทียบกับ Chagga.
สหกรณ์แห่งแรกก่อตั้งขึ้นเมื่อปี พ.ศ 1925, เรียกว่าสมาคมชาวไร่ชาวไร่คิลิมันจาโร (เคเอ็นพีเอ). นี่เป็นสหกรณ์แห่งแรกในบรรดาสหกรณ์หลายแห่ง, และผู้ผลิตภายใต้ก็มีอิสระมากขึ้นในการขายตรงให้กับลอนดอน, จึงได้ราคาที่สูงขึ้น.
หลังจากที่แทนซาเนียได้รับเอกราชใน 1961, รัฐบาลให้ความสำคัญกับอุตสาหกรรมกาแฟ, พยายามที่จะผลิตกาแฟสามเท่าโดย 1970; อย่างไรก็ตาม, แผนนี้ไม่บรรลุผล. หลังจากช่วงระยะเวลาหนึ่งของการพัฒนาอุตสาหกรรมที่ชะลอตัว, อัตราเงินเฟ้อสูงและภาวะเศรษฐกิจตกต่ำ, แทนซาเนียกลายเป็นประชาธิปไตยแบบหลายพรรค.
ในช่วงต้นและกลางทศวรรษ 1990, มีการปฏิรูปอุตสาหกรรมกาแฟหลายครั้ง. ผู้ผลิตกาแฟได้รับอนุญาตให้ขายโดยตรงให้กับผู้ซื้อได้มากขึ้น, แทนที่จะผ่านคณะกรรมการการตลาดกาแฟแห่งชาติทั้งหมด. อุตสาหกรรมกาแฟได้รับผลกระทบอย่างหนักในช่วงปลายทศวรรษ 1990 เมื่อโรคใบไหม้ของกาแฟแพร่กระจายไปทั่วประเทศ, ทำลายต้นไม้ทางตอนเหนือของชายแดนติดกับยูกันดา. วันนี้, การผลิตกาแฟของประเทศแทนซาเนียคือ 70% อาราบิก้าและ 30% โรบัสต้า.
พิมพ์: ชุดเครื่องบรรจุกาแฟดริป
รุ่นสินค้า: C19H
ชื่อผลิตภัณฑ์: เครื่องบรรจุถุงด้านในและด้านนอกกาแฟดริปอัลตราโซนิค การปิดผนึกถุงด้านนอกควบคุมโดยเซอร์โวมอเตอร์,
วัตถุประสงค์: การวางตำแหน่งความยาวกระเป๋านั้นแม่นยำและมั่นคง.
คุณสมบัติ: การซีลถุงด้านนอกควบคุมโดยเซอร์โวมอเตอร์ , การวางตำแหน่งความยาวของกระเป๋านั้นแม่นยำและมั่นคง.
ใช้ตัวควบคุมอุณหภูมิ PID เพื่อการปรับอุณหภูมิที่แม่นยำยิ่งขึ้น ใช้ระบบควบคุม PLC, ส่วนต่อประสานระหว่างมนุษย์กับเครื่องจักร, มันใช้งานง่ายมาก.
ชิ้นส่วนทั้งหมดที่สัมผัสโดยตรงกับผลิตภัณฑ์ทำจากสแตนเลส sUS304,มั่นใจได้ถึงผลลัพธ์ของผลิตภัณฑ์ที่เชื่อถือได้ตามมาตรฐานสุขอนามัยอาหาร บางส่วนของกระบอกสูบนำเข้า, มั่นใจได้ถึงความแม่นยำและเสถียรภาพของประสิทธิภาพ.
อุปกรณ์เสริม: อุปกรณ์ตัดแบน, เครื่องพิมพ์วันที่, อุปกรณ์ฉีกขาดง่าย, ฯลฯ.
วัสดุบรรจุภัณฑ์: กระดาษ/พลาสติก,พลาสติก/อลูมิเนียม/พลาสติก,กระดาษอลูมิเนียม/พลาสติก,กระดาษกรองกาแฟดริป
ประเภทกระเป๋า: 3 การปิดผนึกด้านข้าง
ขนาดกระเป๋าด้านนอก: หลี่:85~120mm,W:75~100มม (ฟิล์มกว้าง200mm, ขนาดกระเป๋า: 120*100มม)
ขนาดกระเป๋าด้านใน: หลี่:50~75mm, W:50~90mm (กระดาษกรองกว้าง 180 มม, ขนาดกระเป๋า: 90*74 มม)
ความเร็วในการบรรจุ: 40~50 ถุง/นาที
ช่วงการบรรจุ: 5~15ก,ความแม่นยำ+0.1กรัม/ถุง
พลัง: เฟสเดียว, 220วี,50HZ,3.7KW
การจ่ายอากาศ: ≥0.6Mpa(ตัวเลือกด้วยเครื่องอัดอากาศ)
น้ำหนัก: 700กิโลกรัม
มิติ: L1400mm*W900mm*H2400mm
เครื่องบรรจุถุงกาแฟดริปแทนซาเนีย
